Buddhadhamma Tepitaka Vutthisutta Devada

ชวนโยมเรียนพระไตรปิฎก

เรื่อง วุฏฐิสูตร

บรรดาสิ่งที่พูดได้ พระพุทธเจ้าประเสริฐสุด

คืนหนึ่ง ณ วัดเชตวัน

เทวดาองค์หนึ่งทูลถามพระผู้มีพระภาคเจ้าว่า

บรรดาสิ่งที่งอกขึ้น อะไรหนอประเสริฐ บรรดาสิ่งที่ตกไป อะไรหนอประเสริฐ บรรดาสัตว์ที่เดินด้วยเท้า ใครเป็นผู้

ประเสริฐ บรรดาชนผู้แถลงคารม ใครเป็นผู้ประเสริฐ ฯ

เทวดาผู้หนึ่ง อยู่ใกล้ๆ ณ ที่นั้นก็รีบตอบให้ทันที่ เพราะเป็นคำถามที่ตนเคยรู้มาก่อนแล้วว่า

บรรดาสิ่งที่งอกขึ้น ข้าวกล้าเป็นประเสริฐ บรรดาสิ่งที่ตกไป ฝนเป็นประเสริฐ

บรรดาสัตว์ที่เดินด้วยเท้า เหล่าโคเป็น

ประเสริฐ(เพราะช่วยทำงาน ให้น้ำนม) บรรดาชนผู้แถลงคารม บุตรเป็นประเสริฐ (เพราะไม่กล่าวร้ายให้มารดาบิดา) ฯ

เทวดาองค์นี้ ตอบอย่างนี้ เพราะก่อนเป็นเทวดา เป็นมนุษย์ที่คุ้นเคยกับสิ่งเหล่านี้ ซึ่งก็เป็นความดี แต่เป็นความดีที่ยังไม่ถึงที่สุด ยังไม่ประเสริฐสุดจริง เป็นเรื่องเฉพาะคนเท่านั้น

เทวดาผู้ตั้งคำถาม เห็นว่า ธรรมดาเกินไป ก็เลยบอกว่า ท่านหยุดก่อน ขอให้พระพุทธเจ้าตอบดีกว่า

พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสตอบว่า

บรรดาสิ่งที่งอกขึ้น ความรู้เป็นประเสริฐ บรรดาสิ่งที่ตกไปอวิชชาเป็นประเสริฐ บรรดาสัตว์ที่เดินด้วยเท้า พระสงฆ์

เป็นประเสริฐ บรรดาชนผู้แถลงคารม พระพุทธเจ้าเป็นประเสริฐ ฯ

อธิบายธรรม

สิ่งที่งอกขึ้น ความรู้ประเสริฐ เพราะยิ่งรู้มาก ยิ่งฉลาดเก่งมาก และความรู้นั้น ยิ่งรู้ก็ยิ่งงอกงาม ยิ่งเพิ่มขึ้น ไม่มีวันเต็มหัว

สิ่งที่ตกไป อวิชชาประเสริฐ

ความรู้ ดับโง่ได้ ดังนั้น อวิชชาตกไปหรือดับไป เป็นความประเสริฐที่สุด เพราะโง่ทำให้เราทำผิดทำถูกไม่จบไม่สิ้น ตกนรกขึ้นสวรรค์ไม่จบสิ้น อวิชชาตกหรือดับไปเราก็จะเห็นการเดินทางในวัฏฏสงสารเริ่มสิ้นสุดลง

พระสงฆ์ประเสริฐสุด

คนที่เพียบพร้อมด้วยการปฏิบัติดีเพื่อดับกิเลส ปฏิบัติถูกต้องตามธรรม ปฏิบัติชอบเพื่อดับกิเลส ปฏิบัติเพื่อรู้แจ้งนิพพาน ปฏิบัติตนงดงามสมควรแก่สังคม

หากเราได้เกี่ยวข้องกับคนอย่างนี้ เราเองก็พลอยเป็นคนดีตามท่านไปด้วย ท่านไม่ได้ปฏิบัติเพื่อต้องการอะไรจากเรา นอกจากพาเราปฏิบัติเพื่อดับกิเลสตามท่าน ถึงแม้ว่าเรายังไม่ดับกิเลสทันที แต่อย่างน้อย เราก็รู้อะไรเป็นอะไรแล้วในธรรมชาตินี้

บรรดาสรรพสัตว์พูดได้ พระพุทธเจ้าประเสริฐที่สุด

เพราะพระพุทธเจ้าสอน เราจึงรู้จักขันธ์ห้า รู้จักอริยสัจ ๔ รู้จักว่าการเวียนวายตายเกิดเป็นสายยืดยาว ไร้จุดเริ่มต้นไร้จุดสิ้นสุด

สรรพสิ่งทั้งหลาย มันไม่ใช่แค่วัตถุที่เราเห็นเราสัมผัส สรรพสิ่งมันไม่ใช่แค่นักวิทยาศาสตร์บอกอย่างนั้นอย่างนี้ แต่สรรพสิ่งมันเหนือกว่านั้น การฝึกปสาทรูป ๕ และใจอย่างดีแล้ว เราจะสัมผัสความละเอียดของปสาทรูป ๕ และใจที่เหนือกว่าสรรพสิ่งอีก และหากเราฝึกดับโลภะโทสะโมหะที่อาศัยปสาทรูปและใจเกิดแล้ว เราจะสัมผัสการดับที่ไม่อยู่ในอำนาจของสรรพสิ่งได้ และจบการเดินทางของวัฏฏสงสารได้

พระพุทธเจ้าเท่านั้นบอกเราได้ คนที่ปฏิบัติตามพระพุทธเจ้าเท่านั้นจึงจะสัมผัสได้ เพราะฉะนั้น พระพุทธเจ้าจึงประเสริฐสุดกว่าบรรดาสรรพสิ่งที่พูดได้

อ้างอิง

https://84000.org/tipitaka/attha/v.php?B=15&A=1282&Z=1296