Buddhadhamma Tepitaka Ucchupeta II – 12521, 9.47 PM

ทบทวนธรรม

ชวนโยมเรียนพระไตรปิฎก

เรื่อง อุจฉุเปรต

เปรตอยากกินอ้อย

ก่อนเกิดเป็นเปรต

เป็นคนที่แกล้งไม่พูดกับคนที่เขาพูดกับตน แกล้งทำเป็นไม่ได้ยิน ขอกินอ้อยนิดหน่อย ก็อารมณ์เสีย โยนอ้อยให้อย่างไม่เต็มใจไปข้างหลังตน ให้คนที่อยากกิน วิ่งไปเก็บเอาเอง

เพราะกรรมนี้ เมื่อหมดอายุขัย ก็ตายเกิดเป็นเปรต มีอ้อยมากมายเกิดแก่ตน เพราะผลบุญที่เคยให้อ้อยแก่เด็กน้อย แต่เพราะโกรธไม่เต็มใจให้ โยนอ้อยไปข้างหลังให้แบบไม่เต็มใจ พอเกิดเป็นเปรต มีอ้อยลำต้นงาม แต่กินไม่ได้ ต้นอ้อยก็ทิ่มแทงเปรต สลบแล้วสลบอีก ทรมานอยู่นาน

อาศัยความเมตตาของพระมหาโมคคัล-ลานเถระ ช่วยเปรตนั้น เล่าบอกถึงกรรมของเปรต แล้วท่านก็ช่วยให้เปรตนั้นกินอ้อยได้ โดยให้เปรตหยิบอ้อยข้างหลังเปรตนั้นแหละ แล้วจึงกินได้

เปรตพอได้อ้อยแล้ว กินแล้ว ก็อยากทำบุญ จึงเอาอ้อยนั้นถวายพระเถระ แต่พระเถระให้เอาไปถวายพระพุทธเจ้าและพระภิกษุสงฆ์ที่วัดเวฬุวัน

ด้วยบุญนี้เปรตตนนั้น หลังจากหมดอายุกรรมแล้ว จึงไปเกิดเป็นเทวดาชั้นดาวดึงส์

เรื่องนี้แปลกพิเศษกว่าเรื่องอื่นๆ ปรากฎว่าเปรตทำบุญได้ ปกติเปรตทั่วไป ต้องคอยส่วนบุญ เป็นเพราะเปรตสามารถมีอ้อยเป็นของตนเอง เป็นบุญที่ให้อ้อยแก่เด็ก

มีคนมากมาย ทำตัวเหมือนเปรตตนนี้

มีคนพูดด้วย ก็ทำเป็นไม่ได้ยิน แกล้งไม่รู้ แกล้งทำอย่างอื่นแบบไม่รู้ไม่ชี้ ทั้งที่ได้ยิน

ให้อะไรแก่ผู้อื่น ก็ให้แบบประชดประชัน ให้แบบดูถูก วันหนึ่งเราก็จะได้อย่างเราทำนี้แหละ

ธรรมชาติยุติธรรมเสมอ ไม่มีลำเอียง ไม่มีเส้นสาย

อ้างอิง

http://www.84000.org/tipitaka/read/v.php?B=26&A=4715&Z=4740

1 กรีส =125 ศอก