Buddhadhamma Tepitaka Patippataviman_mixdown

ชวนโยมเรียนพระไตรปิฎก

เรื่องปติพพตาวิมาน

ซื่อสัตย์อดทนใจกว้างเป็นหนทางแห่งสวรรค์

เมื่อครั้งที่พระผู้มีพระภาคเจ้าประทับอยู่ ณ วัดเชตวันมหาวิหาร เมืองสาวัตถี

ครั้งนั้น สตรีผู้หนึ่งเป็นผู้ที่ซื่อสัตย์มีสัจจะต่อสามี ถึงบางครั้งสามีทำให้เกิดควาโกรธ เธอก็ทนอดกลั้น พูดด้วยวาจาที่มีเหตุผล น่าฟัง น่าเชื่อถือ ไม่พูดคำหยาบ

เธอเป็นคนที่น้ำใจ จิตใจกว้างขวางเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ชอบช่วยเหลือผู้อื่น เธอคิดเสมอว่า ตนต้องการอย่างไร นางก็จะช่วยเหลือผู้อื่นอย่างนั้น เช่นหากต้องการน้ำใจจากผู้อื่น ตนเองก็ต้องมีน้ำใจต่อผู้อื่นก่อน คนอื่นเขาจึงจะมีน้ำใจต่อตน หากต้องการคำไพเราะจากผู้อื่น ตนก็ต้องพูดจาไพเราะกับผู้อื่นก่อน ก่อนทำก่อนพูดอะไรกับผู้อื่น นางจะคิดถึงตัวเองก่อนว่าเราต้องการอย่างนี้ไหม

อีกทั้งนางก็ทำบุญในพระพุทธศาสนาตามกำลังทรัพย์ที่ตนมี

การทำบุญ การมีน้ำใจกว้างขวาง เป็นวิธีหนึ่งที่ทำให้ตนสบายใจ คนที่มีสัจจะ อดทนอดกลั้น เป็นธรรมะที่ดีเป็นธรรมะที่งดงาม แต่ผู้นั้นค่อนข้างจะเครียด เพราะอดทนอดกลั้นต่ออารมณ์ต่างๆ

การมีน้ำใจกว้างขวางการช่วยเหลือผู้อื่น การบริจาคทาน เป็นการปล่อยวางอย่างหนึ่ง เพราะจะทำความเครียดที่เกิดจากการอดทนผ่อนคลายได้ ไม่เครียดที่ต้องอดทน

วันหนึ่งนางได้ป่วยไข้ รักษาไม่หาย จึงสิ้นชีวิต แล้วไปเกิดเป็นนางฟ้าบนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ พรั่งพร้อมไปด้วยความงามทุกสิ่งทุกอย่าง วรรณะผิวพรรณของนางเปล่งปลั่งงดงามยิ่งนักด้วยพลังของสัจจะ พลังจากการอดทนต่อความโกรธ ไม่พูดจาหยาบคาย ไม่แสดงอาการหยาบคายออกไป

ธรรมะที่จะทำให้มีความสุขได้ทั้งในปัจจุบันและอนาคตสำหรับทุกๆคน จะเป็นคนที่มีครอบครัวหรือไม่ก็ตาม จะเป็นหญิงหรือชายก็ตาม คือ

สัจจะ

เราต้องมีสัจจะต่อกันมีความซื่อสัตย์ต่อกัน เมื่อจริงใจต่อกันแล้ว ความหวาดระแวงก็ไม่มี เมื่อไม่มีความหวาดระแวง ใจก็สบายใจก็ผ่องใส่

อดทน

แน่นอนสิ่งมีชีวิตอย่างเราทั้งหลายก็ต้องมีการกระทบกระทั่งกันเป็นปกติธรรมดา การ กระทบกระทั่งกันนั้น ถ้ามีความจริงใจซื่อสัตย์ต่อกันก่อน ความเครียดก็จะดับได้ไว แต่ถ้าหากไม่มีสัจจะต่อกัน ไม่ไว้ใจซึ่งกันและกัน คำพูดต่างๆก็ไม่น่าเชื่อถือ การกระทำต่างๆก็ไม่น่าเชื่อถือ การทะเลาะเบาะแว้งก็จะเกิดขึ้นง่าย จะไม่มีความอดทน แต่บางครั้งถึงมีความจริงใจต่อกัน ซื่อสัตย์ต่อกัน เราก็ยังทะเลาะกัน บาดหมางกันแน่นอน

เราจึงต้องอดทนต่ออารมณ์นั้น ข่มความรู้สึกที่เป็นทุกข์นั้น เพื่อไม่ให้เกิดปัญหาตามมา

การมีน้ำใจ

การมีน้ำใจ ชอบช่วยเหลือผู้อื่น ช่วยเหลือสังคม ชอบทำบุญสุนทาน จะทำให้ใจของเราผ่อนคลาย ซึ่งเป็นวิธีหนึ่งที่จะผ่อนคลายความอดทน ความเครียดที่ต้องทน ต้องมีทางระบาย แต่การระบายที่ไม่มีโทษไม่เป็นพิษเป็นภัย และเป็นความงามด้วยนั้น ก็คือการช่วยเหลือผู้อื่น การช่วยเหลือสังคม การทำบุญ เป็นการระบายที่งดงาม จิตที่ได้ระบายบ่อยๆ ก็จะส่งเสริมให้เรามีสัจจะได้ง่าย มีความอดทนได้ง่าย หรือบางครั้งเมื่อใจกว้างเสมอฟ มีน้ำใจเสมอๆ ความอดทน ไม่ต้องมีก็ได้ เพราะใจมันสบายแล้ว การกระทบกระทั่งอะไรก็ตามเกิดขึ้น ใจก็ปล่อยวางได้ง่าย ข้ามพ้นความอดทนไปโดยปริยาย สบาย และสุขก็ตามมา เราสามารถมีสวรรค์ได้ขณะเป็นมนุษย์อยู่ ตายแล้วต้องเป็นเทวดานางฟ้าแน่นอน เพราะใจสบายเป็นเหตุแล้ว ผลก็ต้องสบายเป็นผลแน่นอน

อ้างอิง

https://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=26&A=273

………weiter mit Dhamma Podcast Wat Dhammavihara Hannover