Buddhadhamma Tepitaka Suppabuddha kutthisutta_mixdown

ทบทวนธรรม

ชวนโยมเรียนพระไตรปิฎก

เรื่อง สุปปพุทธกุฏฐิสูตร

ชายโรคเรื้อน ยากจน กำพร้า ยากไร้

สรุปเรื่อง ย่อ(มาก)

ในโลกใบนี้ คนอย่างนายโรคเรื้อนนี้ ก็มีไม่น้อย หากพูดถึงความลำบาก เขามีมากกว่าเราหลายร้อยเท่า แต่ความลำบากก็ไม่เป็นอุปสรรคที่จะเป็นคนดี ไม่เป็นอุปสรรคที่จะน้อมเอาธรรมมาไว้ในใจ ไม่เป็นอุปสรรคที่จะบรรลุธรรม ไม่เป็นอุปสรรคที่จะเห็นธรรม แต่อุปสรรคที่น่าเกลียด น่าขยะแขยง น่าเหนื่อยหน่าย คือความเกียจคร้าน อันเป็นกิเลสที่ร้ายกาจเหลือเกิน ที่มันไม่ยอมเปิดใจ ไม่ลงมือปฏิบัติธรรม อ้างกิจนั้นกิจนี้

จงรังเกียจความเกียจคร้านให้ได้ เห็นความน่ากลัวของความเกียจคร้านให้ได้ เพราะเหตุผลที่มันอ้าง หากไร้สติปัญญาแล้ว ยากนักที่รู้ทันมัน

จงเห็นว่าร่างกายของเรามีเวลาจำกัด มีเวลาที่จะให้จิตเราใช้มันเหลือน้อยมาก

ลบวัยเด็กวัยเรียนหนังสือออก ลบวัยเกษียณออก จะเหลือวัยทำงานเต็มที่ไม่กี่ปี และวัยหลังเกษียณแล้ว ยิ่งมีเท่าไหร่ยิ่งหมด(แรง)เท่านั้น

แต่คนมีธรรมะ ปฏิบัติธรรมะ อยู่ในวัยใดก็มีความสุข

ความตั้งใจคือฉันทะเท่านั้น ที่กระตุ้นวิริยะให้หมั่นเพียร ทำลายสิ่งชั่วร้ายแห่งจิต แล้วความงามที่นับประมาณไม่ได้ก็จะเกิดแก่เรา อย่างนายโรคเรื้อนนี้ ที่น่ากลัวน่าเกลียด ยากจนแสนลำบาก พอลองเปิดใจฟังธรรมดูบ้างแค่นั้น ก็ได้พบสิ่งที่ยิ่งใหญ่

นายโรคเรื้อน สามารถเป็นครูให้เราได้เรียนรู้มากมายจากเป็นลูกเศรษฐี ใจร้ายใจชั่ว ด่าว่าพระสงฆ์องค์เจ้า ไม่มีศรัทธา ดูถูกการทำบุญ และแล้วสิ่งที่ตัวเองทำไปนั้น ทั้งหมดเป็นของตนเองหมดเลย น่ากลัวเหลือเกินกรรมชั่วนี้

อ้างอิง

http://www.84000.org/tipitaka/read/m_siri.php?B=25&siri=78

……weiter mit Dhamma Podcast Wat Dhammavihara Hannover